Pazar günü yuvaya döndük. Ev işi, valiz yerleştirme, diğer taraftan Kaan Batu'yu oyalama derken tekrar eski düzene alışmaya çalışıyoruz. Ne iyiydi yan gelip yatmak oysa...
Tosbik oğlan kalabalığın verdiği çoskuyla daha da yaramaz bişey oldu. Aman yarabbim 5 dk yerinde durmuyor, zıp zıp oradan oraya koşuyor. Nasıl başa çıkılır bazen ne yapacağımı şaşıyorum. Arkadaşlarımdan moral depolayıcı sözler duyuyorum... 3yaşına bir gelsin bak göreceksin daha sakinleşecek, sende rahatlıyacaksın...sahi öyle mi olacak? yoksa bir hayal mi?
Neyse sözün kısası ben kendime gelene kadar daha önce butik için yapmış olduğum panoyu paylaşarak merhaba demek istedim. Hani bir türlü açamadığım butik varya ;)))
Merak eden, arayıp soran, mail atan, tüm dostlarıma çok teşekkür ediyorum.
Sevgiler, selamlar hepinize...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder