Kendi defterimi kendim yaparım...

Yaramazlıkta sınır tanımayan Kaan Batu sonunda yağacağını yaptı ve yatağıma da göz koydu. Geceleri babası ile birlikte uyumak istiyor artık. Ben olunca da ayağıyla beni itip kalkmam için elinden geleni yapıyor.
Gece'nin bir yarısı yataktan kovulan anne şaşkındır, ne yapacağını bilmez halde evin içinde dolanır ve  kendini defter yaparken bulur.
Başlar yapıştırmaya...
Yapılışı oldukça basit. 10 dk. sürmedi bile...

Sonra bu zavallı anne, yataktan atılmanın bazen hayırlara vesile olduğunu düşünerek kanepe de mışıl mışıl uykuya dalar.

Malzemeler:

• Defter
• Desenli kağıt
• Yapıştırıcı
• Dekoratif mdf'ler
• Şekilli makas
• Akrilik boya
• Düğme
• Etiket

Yapılışı:

Öncelikle elinizde var olan defter'in kapak ölçüsünü alın, desenli kağıdınızın dışa gelen kenarlarını şekilli makasla kesin, sonra kuvvetli bir yapıştırıcı ile yapıştırın. Üzerine kullanacağınız dekoratif mdf'leri istediğiniz renkte akrilik boya ile boyayın, dilerseniz desenli kağıtla dekopaj tekniğini uygulayabilirsiniz. Şimdi sıra en zevkli kısmında...defterinizin üzerine hazırlamış olduğunuz düğme, desenli etiketi ve mdf leri  hayal gücünüze göre yapıştırın. Artık defteriniz hazır.

Ayrıca bu pembe defter evim dergisi'nin Kasım sayısında kendine küçücük yer buldu.

Günlerdir süren yatmaca tatili bitince üzerimde ki rehaveti atamadım hala. Tatil boyunca neredeyse bütün sorumluluk babasındaydı. Bende böylelikle annelik tatili yaptım :)

Yeni başlayan hafta mutluluk getirsin herkese...

Romantiğim bugün...

Baba ile oğlu evde yoktur...

Anne mutfak panosu için mutfakta çalışmaktadır.

Birden romantikliği tutar. 

Bütün ışıkları söndürmüş, mumlarını yakmıştır.

Tasarımın dibine vurmuştur.

Neşesi yerindedir.

Bide kendine çay yapıp ,keyif yapmaktadır.

  
Pano henüz bitmedi. İşin en zevkli kısmı yani süslemeye geldi sıra.
Ben kaçıyorum...
Hadi kalın sağlıcakla!

Yeni yılla gelen yenilik...

2010 da anne olmam nedeniye iş hayatıma soluk aldırmaya karar verdim. Anne olmaya alışmak ve oğlumla farklılaşan hayatıma ayak uydurmaya çalışırken ahşap boyamanın büyüsüne kapıldım. Kendime boya, fırça, ahşap obje, zımpara ve daha bir sürü şey aldım. Başladım boyama'ya...Boyama konusunda net'te araştırma yaparken beni bu büyülü dünyanın içine çeken Ece Aymer'in sitesine rastladım. Öğrendiklerimi uygulamaya ve minik denemeler yapmaya başladım. Oğlum uyurken boyayla uğraşmanın beni ne kadar rahatlattığını, adete terapi gibi geldiğini gördüm. .Çalışan bayanlar bilir, bir anda evde oturup çocuk bakmak, alıştığın tempodan kopmak zordur. Yeni hayatınıza alışmak öyle göründüğü gibi kolay değildir yani. Zamanla oğlumdan vakit buldukça  yaptığım boyamalarla adeta kendimi keşfetmeye başladım. Anne- babamla aynı şehirde bile yaşayamamamın eksikliğini hissetsemde, bebeğimi tek başıma büyütmeye çalışmak beni bazen yorsa da, evden bişeyler  üretebiliyor olmak  beni kendime getirdi...Bunları size niye mi anlatıyorum. 2012 yılında Ahşap boyama hobimi bir adım öteye taşımaya ve bu güzellikleri sizlerle de paylaşmaya karar verdim. 

Çok yakında ahşap boyamalarımı pembe-butik.blogspot.com adresinden satışa sunucam. Henüz yapım aşamasında ve benim bitirmem gereken projeler var. Ama azıcık ucundan gösterebilirim belki ;)

Bu arada şuanda İzmir Craft House de öğrenciliğim devam ediyor, daha öğrenmem gereken bir sürü teknik var. Yardımlarını esirgemeyen, boyama da ki eksiklerimi görmemi sağlayan tatlı arkadaşım Şeyda'ya da huzurlarınızda bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Sevgili atölyeminiz de çıkan güzellikleri görmek isterseniz sitesine uğramayı unutmayın lütfen.

Düşüncelerinizi çok merak ediyorum, lütfen benimle paylaşın olur mu dostlarım ;)

2012 de savaşsız, şiddetsiz, felaketsiz, sağlıklı, huzur dolu günleri birlikte yaşamayı diliyorum.

Sevgiler 

Sebi